νομώνης

νομώνης, βοιωτ. τ. νομώνας, ὁ (Α)

υπάλληλος που ενοικίαζε δημόσιους τόπους για βοσκή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < νομός / νομή + -ώνης (< ὠνοῦμαι «αγοράζω»), πρβλ. θεατρ-ώνης, τελ-ώνης].